vr/za/zo 10 t/m 26 oktober 2025
Expositie Josette Lenders, Marieke Noort, Mika Farabegoli en Monique van Haasteren
Grafiek

11-17 uur 

Mijn werk als beeldend kunstenaar wordt beïnvloed door mijn andere professie die van bioloog. Observeren, goed kijken, daar begin ik mee. Het cyclische van het leven, van geboorte tot sterven, met zijn groei en zijn verval en de constante herhaling hiervan, vormt de basis van mijn werk.
Ik ben op zoek naar het onverwachte, verval en de ontspruiting. Ik sta stil bij dingen die ik tegenkom. De lichtheid van een pluisje en de enorme verwoestingen door regen en wind. Het doodgaan van een boom en het zaad dat ontkiemt op een muur. Een kleine zwelling die de dood aankondigt of nieuw leven.
Ik laat me raken door deze tegenstellingen, die ik verwerk tot schilderijen en etsen. Ik zie de natuur veranderen. Bedreigde dieren en planten krijgen een plaats in mijn werk. Snelle schetsen die ik maak zet ik om in gekraste lijnen, kleuren en vlakken. De werkelijkheid die ik ontmoet krijgt een andere vorm, een andere gedaante.

Met verschillende grafische technieken maak ik monoprints met sjablonen, kartonnen verpakkingen en planten. Paddenstoelen, schimmels en korstmossen wedijveren met verlaten oorden, plattegronden, maskers en kledingstukken. Die zitten allemaal verborgen als vorm in de verpakkingen waarmee ik print en opteken.
Als ik verpakkingen begin te ontleden zie ik nieuwe beeldgrammatica ontstaan. Met de losse delen kan ik eindeloos combineren en, nadat ze als printmateriaal hebben gediend, krijgen ze nog een volgende leven in een collage of assemblage. Tegelijkertijd breid ik langzaam mijn techniek uit en leerde ik er onlangs etsen bij. De Vernis mou laat ik voor wat het is, veel te vervuilend(!), maar de droge-naaldtechniek boeit me enorm. Dat kan ook geweldig op de binnenzijde van een Tetra Pak. Daar kan eventueel een kleine oplage mee gemaakt worden. Grafiek is daar immers voor bedoeld. Mij gaat het vooral om de fantastische transparantie, die de laagjes opleveren, het draaien van de pers en de vraag wat er allemaal afgedrukt kan worden.

In mijn werk kijk ik naar de manier waarop we als samenleving voorbijrazen aan bepaalde essentiële elementen van het menszijn. Ik maak monumentale tekeningen, grafiek en installaties, waarin ik een Entremudos, een tussenwereld toon. Ik zoek naar aspecten die onze hang naar het praktische en rationele overstijgen. Ik leg de nadruk op de waarde van een non-lineaire anti-pragmatische aanpak. Wat mij fascineert zijn die gebieden in een samenleving waar emotie en verbeelding een drijvende kracht vormen in het proces van betekenisgeving. Ik heb onder andere verdiepen onderzoek gedaan tijdens verblijf in Italië, Ierland en Bolivia. Daarnaast werk ik graag samen in verschillende initiatieven en werk als freelance docent bij Museum Arnhem, ArtEZ en Stichting Plaatsmaken.

‚Ik geloof dat alles en iedereen in het leven met elkaar verbonden is door onzichtbare processen. In mijn etsen en tekeningen probeer ik datgene zichtbaar te maken wat we alleen maar kunnen voelen, of naar kunnen gissen.’

Ik heb al sinds mijn jeugd een fascinatie voor megalithische monumenten. Ik houd van het mysterieuze en raadselachtige van grote stenen, die vaak op prachtige plaatsen staan. Als ik deze plekken bezoek, voel ik me met ze verbonden, hun onbekende verhalen, hun geschiedenis en hun plaats in het landschap. Voor mij zijn ze zowel met de aarde als met de kosmos verbonden.
In combinatie met een voorliefde voor wandelen in Ierland, Engeland en Schotland is deze kleine obsessie een mooie reden om te reizen.  Mijn landschappen komen zowel van binnenuit als van buitenaf. Het onderzoeken van de relatie tussen de grote stenen, de aarde, de lucht en de kosmos is het thema van mijn meeste werken.
Etsen is magisch. Voor mij betekent etsen openstaan voor toeval, voor onverwachte veranderingen en die omarmen in je werk. Etsen maakt dat ik me een moderne alchemist voel die een simpele metalen plaat omzet in iets totaal anders. Het fluweelachtige, diepe zwart van een aquatint tegenover het heldere wit van het mooie etspapier, experimenteren met texturen. Zoeken naar manieren om chemicaliën zoveel mogelijk te omzeilen. Etsen is een indirecte, bewerkelijke en tijdrovende techniek, ‘a labour of love’, waar ik totaal verliefd op ben en die mij in staat stelt om mijn binnenwereld te laten zien.