23 JUNI T/M 1 JULI 2018 • ZA + ZO 11-17 u • opening 23 juni 15.00 uur

Brabants Jong Talent
BEELDEN, SCHILDERIJEN, INSTALLATIE

Deze bijzondere expositie is een onderdeel van het project ‘Oog en Oor voor Jongeren’ van de Stichting Kunst in het Kerkje dat een podium biedt voor professionele jonge kunstenaars en musici van het conservatorium.

De deelnemers van deze expositie zijn alumni van verschillende Nederlandse kunstacademies. De jonge kunstenaars uitgenodigd worden hun werk te laten zien en toe te lichten.

Sarah (1990) is opgegroeid in een gezin waar kunst, cultuur en natuur veel aandacht kregen. Met een vader als fotograaf en een grootvader als kunstenaar (graficus en beeldhouwer) was het dan ook niet vreemd dat tekenen en de wereld om haar heen ontdekken, als kind belangrijke dagelijkse activiteiten waren. Sarah heeft in 2015 de Academie voor Beeldende Vorming afgerond op de Fontys Hoge school voor de Kunsten in Tilburg. Naast haar kunstenaarschap is zij werkzaam als docent kunstvak & CKV op het Ds. Pierson college in ’s-Hertogenbosch en als museumdocent voor museum Jan Cunen in Oss.

Sarah: “Mijn beeldend werk komt voort uit een fascinatie voor de natuur. De nietigheid van de mens ten opzichte van de natuur is wat mij al jaren intrigeert. Ik dwaal tijdens mijn reizen graag rond in ruige ongerepte gebieden. 
Waarnemingen op uitgestrekte vlaktes, hoge bergen, onder water of juist in een klein micro wereldje zijn vaak het begin van een werk.  Beweging en tijd spelen ook een belangrijke rol. In de jaren op de academie heb ik natuurlijke processen zoals eb en vloed, smelt en groeiprocessen gebruikt als onderdeel van mijn werk die een deformatie teweegbrachten. Tegenwoordig is de tijd en beweging nog steeds terug te zien al is dat echter vooral in de totstandkoming van het beeld. Ik werk momenteel met analoge/digitale (foto)grafische technieken in combinatie met vele natuurlijke materialen.” 

Anja Radakovic (1989) is in 2016 afgestudeerd in autonome beeldende kunst aan het Sint Joost in Breda. Zij is nu bezig met haar master Performing Public Space op het Fontys in Tilburg. Anja maakt replica beeldjes van gevonden metalen producten die weggegooid worden in een metaalwerkplaats. Deze gevonden vormen maakt ze na in het materiaal giethars, zodat ze transparant en breekbaar worden. Daarnaast maakt ze ook andere werken, voornamelijk installaties of performances en deze kunnen heel divers zijn.

Anja: “Ik vind de vrijheid te kunnen doen wat in je opkomt belangrijker dan je houden aan één medium dat je ooit gebruikte. Ideeën moeten alle vrijheid krijgen om authentiek te zijn en niet gekaderd te worden door iets. Dit is al moeilijk genoeg in de maatschappij en juist daar, voor deze gedachte vrijheid, is kunst voor. 

In mijn werk als kunstenaar gaat het mij vooral om associaties vanuit een intuïtieve kennis. Alles kan een aanleiding zijn: van een kleur die ik waarneem tot een zin die ik hoor, het kan een gedachte zijn waarvan ik niet weet of deze echt van mij is, een bepaalde lichtinval op een bepaald tijdstip in het jaar; zoals het licht dat op een september namiddag op mijn tafel schijnt, toevallige passanten die mijn weg kruisen, gebouwen gebouwd door mensen die er niet meer zijn en waar ik dan insta. Vervolgens abstraheer ik deze associaties in een vorm, een zin, een compositie, een installatie of in een project.”

Mathijs Vissers (1989) komt uit Uden, is 28-jaar en is naast kunstenaar ook illustrator en vormgever. Hij heeft ICT Media Design gestudeerd aan de Fontys Hogeschool Eindhoven. In Uden runt Mathijs samen met compagnon Pablo Slenders (verantwoordelijk voor de marketing en communicatie) Studio Edison.

Met deze expositie maakt hij zijn debuut in de traditionele media met een serie abstracte portretten. Het werk toont de overprikkeling waar veel mensen tegenwoordig mee te maken krijgen. Social media, smartphones, reclames, de meest nutteloze oppervlakkige informatie wordt de hele dag op je afgevuurd.

Zijn eerdere werken werden al getoond in Melbourne Australië en ook won hij een prestigieuze prijs van het Art Institute of Chicago. Dit was vooral met zijn digitale werk, in deze nieuwe expositie laat hij voor het eerst zijn kunde op het canvas zien in Nederland. 

Jesse Huiskamp (1993) woont in Prinsenbeek en is afgelopen zomer afgestudeerd van de kunstacademie AKV|St.Joost in Breda.

Jesse: “De wereld is een complexe samenstelling van ervaringen. Met het gebruik van abstracte concepten trachten we de realiteit te beschrijven en te verklaren. De relatie tussen het abstracte en het concrete is een belangrijk en centraal punt in mijn werk.
Met mijn fotografie probeer ik de wereld om mij heen te doorgronden. Altijd heb ik een verwondering en leergierigheid gehad. Dit begon met de wetenschap en sloeg al snel over naar de filosofie. Maar des te meer je ontdekt des te complexer alles lijkt te zijn.
Ik maak gebruik van constructie en deconstructie in zowel de studio als daarbuiten. Op dit moment is papier een materiaal wat me erg interesseert. Hoe gedraagt een vlak materiaal zich in een driedimensionale samenstelling binnen een tweedimensionale weergave.
Door middel van fotografie tracht ik een essentie te comprimeren naar een tweedimensionaal beeld. Een compressie is van nature een product wat fouten met zich mee brengt. In deze dualiteit schuilt een grote schoonheid. Ook de verbeelding brengt de moeilijkheid mee dat antwoorden wederom vragen opwekken. Met mijn werk stel ik de vraag wat de kracht en de tekortkomingen is van de fotografie.”

Maarten Dillen (1992) woont en werkt in Antwerpen. Hij heeft gestudeerd aan de kunstacademie AKV|St.Joost in Breda.

Maarten: “Alle werken die ik maak zijn voor mij een balans van ontkenning en nieuwsgierigheid. Ik vind dat onze maatschappij constant balanceert tussen ontkenning en nieuwsgierigheid. Het nieuwe idee wordt eerst afgestoten, daarna wordt het idee meer en meer geaccepteerd en uiteindelijk wordt er mee geëxperimenteerd. Het proces van ontkenning naar nieuwsgierigheid naar experiment vind ik heel belangrijk. Wat ik interessant vind is onze nieuwsgierigheid die ons aanzet om te experimenteren. Om met een idee te spelen dat op het eerste gezicht niets zou opleveren.”