ZONDAG 21 NOVEMBER 2021 • 14.00 uur

Om dit concert te kunnen bijwonen dien je een coronatoegangsbewijs (QR-code) te tonen.
Meer info over het verkrijgen van een coronatoegangsbewijs (QR-code) vind je hier.

Entree € 16,00

Het duo Sophie Cavez en Baltazar Montanaro brengen eigen nummers op twee culturen gebaseerd. Folkachtige deuntjes, volledig instrumentaal, die je doen opvrolijken of doen wegdromen naar fraaie landschappen en culturen.
Het duo neemt je mee op een muzikale reis, vertrekkend uit het noorden, verweven met klanken uit het oosten. Ze brengen hemelse muziek vol emotie, soms geïmproviseerd, maar bovenal vrij, zacht en teder en vrij. De harmonie van beide instrumenten vlechten zich moeiteloos in elkaar en het spelplezier is steeds volop aanwezig op een muzikale reis welke vooral grenzeloos mooi is. 

Waalse Sophie Cavez is volledig autodidact op het diatonisch accordeon, een fonkelende Castagnari: wat ze kan, heeft ze verworven door veel te spelen, o.a. met haar eigen trio KV Express. Ze is vaak ook een graag geziene gastmuzikante (zo speelt ze wanneer mogelijk… elektrische bas bij Le Grand Bateau, Frans chanson, van toetsenman Yves Meerschaert), schoolprogramma’s zijn haar niet vreemd en ze is op de koop toe lesgeefster. Het feit dat ze zelf geen formele les volgde, draagt bij tot een heel eigen, onbevangen benadering, in een poëtisch en vrijgevochten duo onmiskenbaar een voordeel. In Gent heeft ze een optrekje en het is daar dat ze Baltazar tegen het lijf liep. Na een concert vroeg hij haar of ze eens samen wilden spelen. ‘Il avait une bonne tête’ vond Sophie en van het een kwam het ander. Eén sessie bij Sophie thuis en het duo was geboren.

Fransman Baltazar Montanaro van zijn kant heeft - beslist belangwekkend om de man artistiek te begrijpen - Occitaanse wortels (Occitanië is in feite het hele zuiden van Frankrijk, onder de lijn Bordeaux-Clermont Ferrand-Briançon, waar ooit de Langue d’Oc werd gesproken en nu het Occitaans; hij komt meerbepaald uit een klein dorpje in de Vars) via zijn (beroemde) vader. Aan moederszijde vallen de Hongaarse roots op, wat zijn vioolstijl uitdrukkelijk heeft beïnvloed, maar niet bepaald. Integendeel: de man zet zijn ongelofelijk technische kunnen (denk zigeuner) in om de wereld van de viool te verkennen: geen stijl of invalshoek, of Baltazar heeft die verkend en ‘geapprivoiseerd’! Schalks, speels en spontaan gaat hij ook zijn publiek te lijf. Ervaring heeft hij te koop: we zouden de diverse formaties waar hij in bijdroeg niet te eten willen geven. ZEF, Habakuk, The Red Rum Orchestra en Dans les Cordes horen bij de meer bekende. Er kwamen ook soloconcerten met geïmproviseerde muziek. Ondanks zijn drukke activiteiten vindt Baltazar nog de tijd om gedichten te schrijven en hij tekende ook twee uitgegeven strips. In hem vinden kunnen schelmse humor en poëtische vlucht het goed met elkaar vinden.

In duo valt de gretigheid op, de intense ‘goesting’ om samen te musiceren, dan wel in volledige vrijheid in de benadering, wat mogelijk is omdat ze allebei kunnen terugvallen op hun schier onbeperkte background. Live is er dan ook ruim plaats voor de inspiratie van het moment, de improvisatie, iets wat ze ook in de studio tot uitdrukking wilden brengen. Dat hoor je op hun langverwachte derde plaat, toepasselijk ‘Le 3eme temps’ geheten (2015) Het is het repertoire van die cd die het hart vormde van hun concert in Arscene, voor deze zowel hoofse als dartele muziek een ideale omgeving. De luisteraar zit als het ware op schoot bij de muzikanten en je kan in deze prima akoestische omstandigheden elke nuance horen en savoureren.

Filmpje